Główny podział wad serca związany jest z czasem powstania wad. Jeśli powstają one prenatalnie i są obecne już u noworodków to określa się je jako wady wrodzone. Jeśli natomiast powstają po urodzeniu to określane są jako nabyte.
Czym charakteryzują się wrodzone wady serca?
Wrodzone wady serca występują u 1% żywo urodzonych noworodków, a ich rozpoznanie i leczenie odbywa się już w okresie niemowlęctwa i dzieciństwa. Anomalie rozwojowe mogą wystąpić na różnych etapach rozwoju embrionalnego serca i naczyń i prowadzić do wielu wrodzonych defektów.
Podział wrodzonych wad serca pod względem anatomicznym na:
- wady wrodzone z przeważającym przeciekiem lewo-prawym (czyli z lewej połowy serca do prawej),
- z przeważającym przeciekiem prawo-lewym,
- zwężenia lub atrezja zastawek lub niedorozwój komór serca,
- anomalie dużych naczyń,
- anomalie pozycyjne,
- inne wrodzone zespoły.
Inny podział wrodzonych wad serca uwzględnia to czy przebiegają one z sinicą, czy bez. Najczęstszą wadą wrodzoną stwierdzaną u noworodków i niemowląt jest ubytek przegrody międzykomorowej, drugą najczęstszą jest ubytek przegrody międzyprzedsionkowej. Najczęstszą siniczą wadą serca jest tetralogia Fallota.
Przeczytaj: Co to jest tetralogia Fallota?
Dlaczego powstają wrodzone wady serca?
Przyczyny wrodzonych wad serca czasami są nieznane. Częściej spotyka się je w niektórych wrodzonych zespołach wad genetycznych, jak zespół Downa, Turnera, Noonan, także infekcje wirusowe w czasie ciąży mogą być ich przyczyną. Do zakażeń o udowodnionym wpływie na powstawanie wad serca należy różyczka. Wady są częstsze u wcześniaków.
Jak powstają nabyte wady serca?
Nabyte wady serca są związane głównie z nieprawidłową morfologią i funkcją zastawek. Wynikają ze zwężenia zastawki, które powoduje utrudnienie przepływu krwi przez ujście zastawkowe, albo z jej niedomykalności, co powoduje cofanie się krwi i wywołuje falę zwrotną.
Przyczyny nabytych wad serca to: infekcyjne zapalenie wsierdzia, gorączka reumatyczna, nadciśnienie tętnicze, układowe choroby tkanki łącznej jak toczeń układowy, reumatoidalne zapalenie stawów, choroby spichrzeniowe, wpływ leków i niektórych infekcji jak kiła.
Diagnostyka wad serca opiera się na badaniu przedmiotowym, szczególnie przydatne jest osłuchiwanie okolicy serca, bowiem mogą być słyszalne nieprawidłowe szmery. Pewne zmiany są również widoczne w badaniu EKG i RTG klatki piersiowej. Ostateczne rozpoznanie stawia się jednak w oparciu o badanie echokardiograficzne.
Większość wad wrodzonych wymaga korekcji jeszcze w wieku niemowlęcym. Nabyte wady serca w okresie bezobajowym mogą być leczone zachowawczo. Zwykle jednak jest potrzebna korekcja chirurgiczna.
Zobacz też: Ubytek przegrody międzykomorowej - najczęstsza wada serca u dzieci
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
