Niedomykalność zastawki aortalnej może być spowodowana nieprawidłowościami płatków zastawki lub aorty wstępującej. W zależności od przebiegu klinicznego wyróżnia się niedomykalność ostrą i przewlekłą. Niedomykalność przewlekła zwykle przez wiele lat przebiega bezobjawowo. Rokowanie pogarsza się w miarę narastania objawów. Nieleczona wada może doprowadzić do rozwoju nieodwracalnej dysfunkcji lewej komory.
Jakie są przyczyny niedomykalności aortalnej?
Przyczyny niedomykalności aortalnej to między innymi wrodzona anomalia zastawki – dwupłatkowa zastawki aortalna, zmiany zwyrodnieniowe, choroby zapalnie serca jak gorączka reumatyczna, infekcyjne zapalenie wsierdzia, układowe choroby tkanki łącznej, reumatoidalne zapalenie stawów kręgosłupa, nadciśnienie tętnicze, uraz zastawki.
Przeczytaj: Kiedy mamy do czynienia z niewydolnością lewej komory serca?
Jak objawia się niedomykalność zastawki aorty?
W ostrej niedomykalności objawy narastają gwałtownie. Pojawia się tachykardia, duszność. W przewlekłej niedomykalności chorzy przez wiele lat pozostają bezobjawowi. Duża niedomykalność powoduje odczuwalne tętnienie w szyi, uczucie mocnego bicia serca oraz pulsujące bóle i zawroty głowy. W późnym okresie występuje duszność, omdlenia są rzadkie.
Przeczytaj: Czym jest tachykardia zatokowa?
Co powinno wzbudzić nasz niepokój?
Badanie fizykalne ujawnia rozlane, przesunięte w dół i w lewo uderzenie koniuszkowe, dużą różnicę między ciśnieniem tętniczym skurczowym a rozkurczowym. Tętno jest szybkie, wysokie. Podstawowym objawem przy osłuchiwaniu serca jest szmer fali zwrotnej słyszalny w fazie rozkurczu serca.
Odstępstwa w badaniach
Obraz EKG w małej i umiarkowanej wadzie może być prawidłowy. Mogą być obecne cechy przerostu i przeciążenia lewej komory, komorowe zaburzenia rytmu. W badaniu radiologicznym klatki piersiowej można stwierdzić powiększenie lewej komory, poszerzenie łuku aorty.
Echo serca potwierdza rozpoznanie
Rozstrzygające w rozpoznaniu i ocenie zaawansowania wady jest badanie echokardiograficzne serca. Pozwala ono wykryć falę niedomykalności i ocenić ją ilościowo i jakościowo. Ocenia się szerokość strumienia fali zwrotnej, jej objętość i frakcję w stosunku do objętości wyrzutowej lewej komory, także poszerzenie lewej komory.
Na podstawie tych parametrów dokonuje się podziału niedomykalności na małą, umiarkowaną lub dużą. W małej lub umiarkowanej niedomykalności bez objawów podmiotowych wystarczy tylko obserwacja. Chorym bezobjawowym, ale z dużą niedomykalnością i powiększeniem lewej komory włącza się leki rozszerzające naczynia.
Przy większym zaawansowaniu wady z nasilonymi objawami podmiotowymi konieczna jest wymiana zastawki na protezę zastawkową mechaniczną lub biologiczną zastawkę. Wówczas konieczna jest doustna antykoagulacja, w przypadku zastawki mechanicznej do końca życia, aby uniknąć powikłań zatorowo-zakrzepowych.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
